About นิทานรัก

ติดตามเรา Fb twitter นโยบายความเป็นส่วนตัว

ห้องพักนักเขียนนิทาน ประวัติ : นำบุญ นามเป็นบุญ

บันทึกของนักเขียนนิทาน โทรศัพท์หาแม่

กระต่ายหนุ่มจึงนึกถึงนิทานอีกเรื่อง ที่ต้นไม้ใหญ่โอบร่างของคนดูแลสวนเพื่อนของมัน แล้วค่อยๆ ยืดลำต้นให้สูงขึ้น ๆ จนทำให้คนดูแลสวนสามารถไปเก็บดาวทองที่อยู่บนท้องฟ้า และนำมาขอแต่งงานกับเจ้าหญิงได้ กระต่ายหนุ่มอยากมีต้นไม้แบบนั้นบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ใช้ มันเป็นเครื่องมือในการเดินทางไปหากระต่ายสาวที่อยู่บนดวงจันทร์ ด้วยเหตุนี้ กระต่ายหนุ่ม จึงเริ่มลงมือปลูกต้นไม้ต้นแรกในชีวิต

นิทานวันอาทิตย์ แม่ไก่กับเจ้าจระเข้

นิทานเรื่อง ความพยายามของชายกลัวน้ำ

นิทานประจำวัน นิทานวันจันทร์ พ่อหนุ่มรุงรัง

นิทานวันอาทิตย์ แม่ไก่กับเจ้าจระเข้

นิทานก่อนนอนเรื่องยาว ๆ เด็กน้อยกับแมลง

นิทานจากดินแดนนิทาน ความปรารถนาของมังกรไฟ

กระต่ายหนุ่มจำนิทานเรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ นิทานรักของสองเรา ลูก” ได้ดี เขานึกอยากจะมีลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูกบ้าง เพื่อที่เขาจะได้ลอยตามลูกโป่งขึ้นฟ้าไปเหมือนกับเด็กผู้ชายในนิทาน แต่จากนิทาน เรื่อง “ลูกโป่งสวรรค์ ๑๐๐๐ ลูก” ลูกโป่งพาเด็กผู้ชายลอยไปได้ถึงแค่ดินแดนของเทวดาและนางฟ้า องค์น้อยๆ เท่านั้น ยังไปไม่ถึงดวงจันทร์ ดังนั้น กระต่ายหนุ่มจึงจำใจต้องคิดหาวิธีใหม่ ที่จะพา เขาไปยังดวงจันทร์ได้โดยไม่ต้องติดค้างอยู่กลางทาง

นิทานชุด แม่มดกับเพื่อนซี้ แม่มดใจดี

นิทานก่อนนอน นิทานก่อนนอนสั้น ๆ การเดินทางของความสุข

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่พ่อไก่กำลังคุ้ยเขี่ยหาอาหารบนลานดิน ก็เขี่ยเจอพลอยเม็ดงามส่องประกายวิบวับ จึงรำพึงขึ้นว่า ถ้าช่างทองมาเห็นพลอยงามเม็ดนี้ คงจะดีใจมาก แต่สำหรับข้าแล้ว ข้าวแค่เม็ดเดียว ยังมีค่ามากกว่าพลอยเม็ดโตเสียอีก ในที่สุด พ่อไก่ก็เลิกสนใจพลอยเม็ดนั้น แล้วหันไปขุ้ยเขี่ยหาอาหารของตัวเองต่อไป